De Hef is de bijnaam voor de karakteristieke Koningshavenbrug, de oude spoorbrug over de Koningshaven van Feijenoord naar het Noordereiland v.v.
De oorspronkelijke draaibrug over de Koningshaven dateert uit 1878. De doorgang van deze brug was echter te smal voor de steeds drukker wordende scheepvaart.
In 1918 was de maat vol toen een schip tegen een pijler botste. Met een hefbrug zou de doorvaart geen obstakel meer vormen. In 1927 werd De Hef in gebruik genomen en deed dienst totdat de Willemsspoortunnel in 1993 in gebruik werd genomen.
De Hef met zijn karakteristieke en indrukwekkende staalconstructie is een van de Rotterdamse stadsiconen
Het Rijksmonument De Hef is dus buiten bedrijf maar is desondanks een paar jaar geleden voor tien miljoen euro opgeknapt. Onder grote publieke belangstelling werd in 2014 het val van De Hef uit de torens gehesen om na een paar jaar weer terug te keren.
De verticale stad, zo wordt De Rotterdam ook genoemd, is met 160.000 m2 vloeroppervlakte en 44 verdiepingen waarin een hotel, appartementen, kantoren en een parkeergarage zijn gevestigd, het grootste gebouw van Nederland.
door Fred Marree
De Rotterdam
Het is een fascinerend ontwerp van Office of Metropolitan Architecture (OMA) van Rem Koolhaas. Al zo vaak gefotografeerd en toch vraagt het gebouw om telkens weer vastgelegd te worden.
De verticale stad, zo wordt De Rotterdam ook wel genoemd, met 44 verdiepingen waarin een hotel, appartementen, kantoren en een parkeergarage zijn gevestigd. Door de enorme vloeroppervlakte van 160.000 vierkante meter een kolos van een pand, het grootste gebouw van Nederland.
De verticale stad, zo wordt De Rotterdam ook wel genoemd.
Van 2014 tot medio 2016 heb ik er gewerkt, op de 37e etage. Elke dag werd ik naar het uitzicht getrokken. Regelmatig ben ik vanzelfsprekend ook naar de top geweest. Rotterdam vanuit deze positie bezichtigen blijft trekken.
Vrienden wonen in De Rotterdam met uitzicht op de Nieuwe Maas, de Erasmusbrug en de rechter Maasoever. Dus zo nu en dan kan ik weer genieten van het fenomenale uitzicht op mijn stad.
Het gebouw De Rotterdam op de Kop van Zuid past prima in nieuwe skyline van Rotterdam. Voor meer informatie ga naar ‘het gebouw De Rotterdam’ of naar Wikipedia.
De Binnenrotte bij de Hoogstraat is een historische plek. Hier is Rotterdam ontstaan. De Binnenrotte is vernoemd naar het riviertje de Rotte dat hier ‘binnen’ de stadsgrenzen stroomde. Sinds deze week is de Binnenrotte verrijkt met twee reusachtige voeten van beeldend kunstenaar Ben Zegers.
Ook dit is Rotterdam. Happy feet.
door Fred Marree
Twee reusachtige voeten – Op de websitevan beeldend kunstenaar Ben Zegers las ik dat “het kunstwerk verwijst naar het ontstaan van de stad op de ‘dam’ in de Rotte en naar de aloude functie van deze plek als marktplaats.” Dat laatste moet je dan wel ruim zien. Nadat de markt in 1904 verhuisde van de Botersloot naar de Goudsesingel, werd de markt vanwege het bombardement in 1940 noodgedwongen verplaatst naar het Noordplein. Pas in 1958 werd de markt aan de Binnenrotte officieel geopend.
Zegers werd voor zijn opdracht op de markt geïnspireerd door plastic voeten waar sokken en kousen op worden geshowd. En nu staan op de kruising met de Hoogstraat twee reusachtige aluminium voeten. Pal naast de marktkramen op de Binnenrotte. Hier werden de eerste voetstappen gezet in ‘
Door de plaats en ‘twist’ van de voeten symboliseren zij de ‘oersprong’ bij het ontstaan van onze stad.
De beeldend kunstenaar koos m.i. voor zowel een treurige als opwekkende titel voor het zeven meter hoge kunstwerk: ‘Iedereen is dood behalve wij’. Dat vertaal ik dan maar in ‘Happy feet’. Door de plaats en de ‘twist’ van de voeten symboliseren zij de ‘oersprong’ bij het ontstaan van onze stad. Door hun omvang vallen de voetjes wel op. Als (stads)wandelaar kan ik die reuze ‘kakkies’ wel waarderen. Maar doen de marktkooplieden dat ook, vraag ik mij af, of volgen er weer protesten? We zullen zien of is er al gemor op de markt?
De Binnenrotte is de laatste jaren enorm opgeknapt, maar buiten de marktdagen blijft het toch nog wel erg leeg. Die reuze voeten leiden de aandacht daar een beetje vanaf of accentueren ze juist de leegte op het plein tussen de bibliotheek en de Markthal?
▶️ Klik hier voor ‘Happy Feet’ van 23 april 2021 met actuele foto’s ◀️
Centraal station – Overigens zouden deze ‘Happy feet’ ook wel gestaan hebben op het Stationsplein. Enerzijds qua uitstraling van het gebruikte materiaal (aluminium) en anderzijds zouden die voeten een uitnodiging symboliseren voor een wandeling via de beeldenroute naar het Museumpark of voor een loopje naar de binnenstad van Rotterdam.
De twee reusachtige voeten is een kunstwerk van Ben Zegers met de naam ‘Iedereen is dood behalve wij’. (foto’s Fred Marree)
“Als je op de Coolsingel, bij De Bijenkorf, je blik naar boven richt zie je de top van een ongewoon sculptuur, Het Ding van Naum Gabo”, Fred Marree
De foto is bewust gemaakt met de blik naar boven, je ziet wel waarom…
Ook dit is Rotterdam. Het Ding.
Aan de Coolsingel, pal voor De Bijenkorf op de hoek met de Van Oldenbarneveltplaats, staat sinds 1957 Het Ding, een ‘ruimtelijke constructie’. Het is een stalen sculptuur van 26 meter hoog en met een gewicht van 40 ton. Het is volgens kunstenaar Naum Gabo een ‘ideologische bijdrage tot het constructivisme’. Ondanks het gewicht geeft de sculptuur een indruk van gewichtsloosheid.
Gabo heeft het kunstwerk geen naam gegeven. Rotterdammers wisten niet wat het ‘beeld’ voorstelt en daarom werd het al gauw ‘Het Ding’ genoemd. Anderen geven de voorkeur aan ‘De Bloem’.
Het Ding is eigenlijk een compromis tussen de gemeente en de architect van De Bijenkorf. Dat heeft te maken met de vereiste dubbele rooilijn voor de bouw van De Bijenkorf. Meer lees je hierover op de website van Wederopbouw Rotterdam.
Het Ding raakte na tientallen jaren in verval. Na jarenlang getouwtrek over de kosten is Het Ding in 2017 grondig gerestaureerd.
Het Ding van Naum Gabo in verschillende kleurschakeringen. (foto en bewerking Fred Marree)
Daar staat-ie, heel pontificaal, In Rotterdam, de stad met lef, Met tonnen aan groen staal, De oude spoorbrug, De Hef! #dagdicht – Fred Marree
foto: De Koningshavenbrug / De Hef
Ook dit is Rotterdam. De Koningshavenbrug
Menigeen kent de Maasbruggen in Rotterdam maar velen hebben nog nooit van de Koningshavenbrug gehoord. De Hef kent men daarentegen meestal wel. Dat komt goed uit, want het is een en dezelfde brug.
door Fred Marree
De Hef is de bijnaam voor de karakteristieke Koningshavenbrug, de spoorbrug over de Koningshaven van Feijenoord naar het Noordereiland v.v. Toch is de Koningshavenbrug ouder. Hoe dat kan? Van 1878 tot 1927 was de Koningshavenbrug een draaibrug. Daarna werd het een hefbrug.
Vanwege de nauwe doorgang van de draaibrug liepen eind 19e en begin 20e eeuw schepen regelmatig vast. Soms werd zelfs een pijler geramd, zoals in 1918. Toen was de maat vol. Het duurde overigens nog negen jaar eer de draaibrug was omgebouwd naar een hefbrug. En daar dankt de Koningshavenbrug dan weer zijn bijnaam aan. Het steeds drukker wordende treinverkeer tussen Rotterdam en Dordrecht raasde daarna nog 66 jaar over De Hef.
De Hef met zijn karakteristieke en indrukwekkende staalconstructie is een van de Rotterdamse stadsiconen
Hoewel sinds 1993 niet meer als spoorbrug in gebruik, is De Hef met zijn karakteristieke en indrukwekkende staalconstructie een van de Rotterdamse stadsiconen. Sinds 24 september 1993 maakt het treinverkeer gebruik van de Willemsspoortunnel. Ondanks het buiten gebruik stellen van De Hef, is deze monumentale spoorbrug een paar jaar geleden (2014-2017) toch gerenoveerd. Het groot onderhoud was hard nodig zodat dit Rijksmonument in goede conditie aan de toekomstige generaties kan worden doorgegeven.
Een opmerkelijk maar belangrijk detail is de nieuwe LED-verlichting van De Hef. In het donker is de staalconstructie van deze oude spoorbrug prachtig verlicht. De verlichting is zo geprogrammeerd dat het soms lijkt alsof er een trein over de brug rijdt.
Deze kerk aan de Mauritsweg werd eind vorige eeuw vooral bekend vanwege de opvang van drugsverslaafden. Het gebouw uit 1960 werd gesloopt en er kwam een futuristisch kerkgebouw voor terug.
foto: De Pauluskerk
Ook dit is Rotterdam. De Pauluskerk.
door Fred Marree
De Pauluskerk aan de Mauritsweg werd eind vorige eeuw vooral bekend vanwege de opvang van vluchtingen, drugsverslaafden en daklozen. De leidende figuur was toen dominee Hans Visser. Hij kwam op voor de zwakkere Rotterdammers.
De Pauluskerk was een wederopbouwkerk uit 1960 en stond op het stukje Mauritsweg tussen de Mauritsplaats en het Schouwburgplein. Daar stonden vroeger ook de bioscoop Calypso, het AMVJ en het Rijnhotel.
De Pauluskerk werd in 2007 gesloopt en vervolgens werd een nieuwe kerk in het ontwerp van de Britse architect Will Alsop opgenomen als een apart maar zeer herkenbaar onderdeel van het Calypso-appartementencomplex. Het resultaat is een futuristisch maar herkenbaar kerkgebouw.
De nieuwe Pauluskerk werd in 2013 in gebruik genomen. Het kerkgebouw heeft een multifunctioneel karakter. Meer informatie over de gebruiksmogelijkheden en doelstellingen van de kerk is te vinden op de websitebezoek van de Pauluskerk.
Onlangs is de Willemsbrug opgeknapt. De pylonen zijn mooi rood geverfd. Ook de overspanning werd overgeschilderd in diezelfde mooie rode kleur. Maar die roestige ‘vangrail’ is geen gezicht.
foto: De mooie Willemsbrug maar wel met roestige geleiderails
Ook dit is Rotterdam. De Willemsbrug.
Een blik op de Willemsbrug. Vandaag niet zomaar een blik.
door Fred Marree
Onlangs is de Willemsbrug opgeknapt. De pylonen zijn mooi rood geverfd. Ook de overspanning werd overgeschilderd in diezelfde mooie rode kleur. Er is zelfs een lichtlijn langs de overspanning aangebracht, prachtig.
Maar wat mij opvalt als ik een keer niet met de auto maar met mijn scooter over deze brug rijd, zie je dat de geleiderails flink geroest is. Geen gezicht. Vernieuwen of beter nog duurzaam onderhouden. Dan ziet het er beter uit en een ‘vangrail’ die er goed uitziet, geeft ook meer vertrouwen in de functionaliteit daarvan. Twee vliegen in één klap.
foto: de noordelijke pyloon van de Willemsbrug met tuien
Honderd jaar geleden, op 1 september, werd met een bijzondere Raadsvergadering het nieuwe stadhuis aan de Coolsingel in gebruik genomen. Over 100 jaar stadhuis, het centrum van de stedelijke democratie, is al veel geschreven. Allemaal interessant. Maar het stadhuis van bouwmeester Henri Evers bevat meer dan een raadzaal, trouwzalen, bestuurskamers en andere politieke, ambtelijke en publieke vertrekken. Let ook eens op alle kunstwerken rondom het stadhuis. Dat is ook allemaal zeer de moeite waard.
In het bijzonder heb ik eens gekeken naar de zijingangen van ons stadhuis. Kunstenaar Fré Jeltsema heeft boven de ingang aan het Doelwater (de noordkant) ‘Scholier met boek’ gemaakt en aan de zuidkant boven de ingang in de Stadhuisstraat de ‘Scholier met potloodetui’ (zie foto hierboven) als symbolen van De Leerplicht en De Tijd.
N.B. Het onverwachte van vandaag is dat de Breytenbachboom weliswaar is aangemeld voor de verkiezing van ‘Boom van het jaar 2020’ maar door de vakjury van het SNBL Natuurfonds niet is genomineerd. Kijk hier voor de 12 provinciale bomen die wel genomineerd zijn.
Onvoorstelbaar. Als je tussen het World Port Center (WPC) en Hotel New York staat heb je een bijzonder doorkijkje.
door Fred Marree
Je ziet dan de meeste gebouwen op de Wilhelminapier in één beeld. Als eerste de hiervoor genoemde gebouwen waar je tussen staat en dan vervolgens rechts een uitlopertje van Montevideo dan New Orleans, Boston en Seattle.
In het midden Las Palmas en links een tipje van de Cruiseterminal, De Rotterdam, een streep van het KPN gebouw en iets verderop het hoogste gebouw van Nederland, de Maastoren.
Het is een bijzonder gebied om te wonen maar ook om te werken. Dat laatste weet ik uit eigen ervaring. Elk uitzicht heeft wel iets speciaals om een mooi of apart plaatje te maken.
Bij Nesselande aan de rand van Rotterdam ligt een watergebied met strand en watersport. Gewoon in Rotterdam waterpret aan het zandstrand, windsurfen, standup paddleboarding (SUP), zeilen maar ook sloepjes dobberen heerlijk op deze plas. Het is daar goed toeven. Dat blijkt telkens weer als de zon schijnt. Dan loopt het strand vol en de trossen van veel sloepjes gaan dan los. Als de wind opkomt is het een eldorado voor windsurfers en zeilers. Ook duikers hebben de Zevenhuizerplas gevonden. Verder is er nog een skatepark en ook aan beachvolleybal is gedacht. Overigens is een rondje Zevenhuizerplas wandelen of fietsen ook een aanrader.
Aan de Siciliëboulevard in Nesselande zijn restaurants en terrassen, er is voor elk wat wils.
Maar zon of geen zon, als klap op de vuurpijl is er ook een waterskibaan, het Project 7 Cablepark Rotterdam. Tientallen wakeboarders en waterskiërs laten zich dagelijks voorttrekken voor verschillende rondjes. Zowel geroutineerde wakeboarders en waterskiërs als beginners hebben veel plezier bij deze attractie in de Zevenhuizerplas. Maar het is ook leuk om naar te kijken, vooral als de zon schijnt. Voor de kijkers is er ook een leuk terras bij de skibaan aan de Kosboulevard.
Kortom Nesselande aan de Zevenhuizerplas is een complete badplaats in Rotterdam.
Video waterskibaan Zevenhuizerplas
Tot slot…
Aan de overzijde van Rotterdamse kant van de Zevenhuizerplas, aan de Strandweg in Oud-Verlaat (gemeente Zuidplas), is ook een zandstrand met ligweides, watersportactiviteiten en horeca.
‘Een unieke samenwerking’, las ik. Ja, dat hoor en lees je wel vaker. Maar wat is er dan zo uniek aan die samenwerking tussen Museum Boijmans Van Beuningen en Rotterdam Ahoy?
Ook dit is Rotterdam. ‘Drive-Thru Boijmans Ahoy’
Dus even verder gekeken en een kijkje genomen op de website. En al gauw was ik overtuigd. Daar moest ik naar toe. Dus direct kaartjes geboekt. Waarvoor dan, vraag je je misschien af.
Museumhal – Hal 1 van Ahoy is 10.000m2 en tot en met 23 augustus omgetoverd tot een museumhal met tientallen kunstwerken. Vanwege de coronamaatregelen loop je niet door die grote hal maar je rijdt er met een auto door. Een elektrische auto, dat wel. De meeste mensen hebben (nog) geen elektrische auto, maar dat is geen probleem. Je kunt er ook een e-BMW of e-MINI lenen van autobedrijf Breeman, voor niets, echt waar.
Op 11 augustus jl. was het zover. Het was bloedheet die dag. Maar in de gekoelde MINI die wij kregen merkte je daar niets van. We reden kris-kras door de grote hal en hebben drie kwartier genoten van de opgestelde kunstwerken en het hele evenement. Het is iedereen aan te raden om zo een museumbezoek te ervaren.
Voor meer informatie over deze unieke samenwerking: Drive-Thru-Museum.
De eerste serie dagdichten zijn gebundeld. De bundel #dagdicht met honderden dagdichten is verkrijgbaar bij Mijnbestseller.nl.
Voor informatie en bestellingen ga naardagdichter.nl. De bundel is ook verkrijgbaar via de webshop van je boekhandel en verder ook bij Bol.com, Bruna.nl, Amazon.nl, enz.
In het Algemeen Dagblad (Rotterdam eo) van zaterdag 15 augustus 2020 het verhaal over de persoonsverwisseling in de overlijdensakte die mij blijft achtervolgen.
door Fred Marree
Het is een ‘foutje’ met verstrekkende gevolgen dat weliswaar bij de bron is hersteld maar nog steeds rondwaart in de pijplijnen van de digitale wereld…
Vorig jaar dacht ik dat de fout eindelijk helemaal was hersteld. Ook in MijnOverheid.nl. Dus meldde ik ‘Streep eronder’. Maar afgelopen week bleek het tegendeel.
Ik dacht dat ik er eindelijk helemaal vanaf was. Streep eronder.
Toen bleek op een pagina van MijnOverheid.nl, met persoonsgegevens van mijn lief, dat de akte van (mijn) overlijden nog vermeld stond. Een nare ontdekking voor mijn vrouw. Ongelofelijk dat die foute informatie zo hardnekkig in de bestanden blijft staan. Als één persoon een ochtendje alle gerelateerde pagina’s had nagelopen was alles al een paar jaar geleden hersteld. Als dat te veel werk zou zijn is dat jammer. Als ik abusievelijk foute gegevens aanlever, wordt gedreigd met sancties. Dus kom op MijnOverheid.nl! En nu niet verwijzen naar de gemeente. Bij de bron is de fout al lang geleden hersteld.
Hieronder de pagina uit het AD | Rotterdam, het verhaal staat ook online op AD.nl.
Na een jaar stond de akte van overlijden nog op MijnOverheid.nl. Het zou bijna twee jaar duren eer de fout ook daar hersteld zou zijn. Totdat ruim een half jaar later bleek dat elders binnen MijnOverheid.nl mijn overlijdensakte nog voorkomt. Inmiddels zijn n.a.v. het artikel in het Algemeen Dagblad van 15 augustus 2020 Kamervragen gesteld.
Aanvulling 2
🔵🔵
16 oktober 2020 – Beantwoording Kamervragen
De antwoorden van staatssecretaris Raymond Knops zijn zo technisch van aard dat ik nu toch van plan ben om eens een boekje open te doen. Niet als een aanklacht, want fouten maken we allemaal, maar om te wijzen wat de gevolgen zijn voor burgers of klanten door het handelen van de overheid of andere instanties. Dus ook bij een foutieve handeling zoals mij is overkomen.
Hieronder kunt u alvast de antwoorden van staatssecretaris Raymond Knops lezen (overigens is er rond deze Kamervragen geen contact met mij opgenomen).
Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal
Datum 16 oktober 2020
Kenmerk
2020-0000530169
Uw kenmerk
2020Z15385
Betreft Beantwoording Kamervragen leden Van der Molen (CDA) en Middendorp (VVD) over het bericht ‘Nog steeds doodverklaard: verwisselingsfout van drie jaar terug blijft Fred Marree achtervolgen’? (ingezonden op 2 september 2020)
Hierbij bied ik u de antwoorden aan op de schriftelijke vragen die zijn gesteld door de leden Van der Molen (CDA) en Middendorp (VVD) over het bericht ‘Nog steeds doodverklaard: verwisselingsfout van drie jaar terug blijft Fred Marree achtervolgen’. Deze vragen werden ingezonden op 2 september 2020 met kenmerk 2020Z15385.
De staatssecretaris van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties,
drs. R.W. Knops,
Vragen van de leden Van der Molen (CDA) en Middendorp (VVD) aan de staatssecretaris van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties over het bericht ‘Nog steeds doodverklaard: verwisselingsfout van drie jaar terug blijft Fred Marree achtervolgen’ (ingezonden 2 september 2020).
Vraag 1:
Hebt u kennisgenomen van het bericht “Nog steeds doodverklaard: verwisselingsfout van drie jaar terug blijft Fred Marree achtervolgen”? 1)
Antwoord:
Ja.
Vraag 2:
Is het waar dat de gemeente Rotterdam bij de aangifte van een overlijden in het najaar van 2017 de naam van een overledene heeft verwisseld met die van haar eerste contactpersoon, de heer Fred Marree?
Antwoord:
Ja.
Vraag 3:
Welke consequenties heeft deze fout gehad voor de betrokkene? Is het waar dat zijn zorgverzekering is beëindigd, zijn paspoort en rijbewijs ongeldig zijn verklaard en zijn pensioen is stopgezet?
Antwoord:
Naar aanleiding van uw vragen heb ik navraag laten doen bij de gemeente Rotterdam. De aangifte van het overlijden zette het gegevensverkeer in werking, waardoor de gegevens automatisch naar afnemende instanties gingen, met alle gevolgen van dien. Van de gemeente begreep ik dat zij de instanties direct na de fout hebben benaderd om de fout en gevolgen zo snel mogelijk recht te trekken.
Vraag 4:
Welke stappen heeft de gemeente Rotterdam gezet nadat deze fout aan het licht was gekomen?
Antwoord:
Van de gemeente Rotterdam vernam ik dat de afnemende instanties direct na de fout door de gemeente zijn gebeld om de fout en gevolgen recht te trekken. Volgens de gemeente heeft de heer Marree zich bij een aantal instanties zelf gemeld met een door de gemeente afgegeven zogeheten ‘attestatie de vita’.
Vraag 5:
Op welke wijze is de gemeente Rotterdam de betrokkene tegemoetgekomen in de schade als gevolg van deze fout?
Antwoord:
Zoals ik bij de beantwoording van vraag vier schreef, vernam ik van de gemeente Rotterdam dat zij zich direct na de fout hebben ingespannen om de fout en gevolgen zo snel mogelijk recht te trekken. Ook begreep ik van de gemeente dat de heer Marree op kosten van de gemeente een nieuw reisdocument heeft ontvangen en dat deze bij hem is thuisbezorgd.
Vraag 6:
Deelt u de mening dat, waar de overheid een fout maakt in een van de basisregistraties, diezelfde overheid niet alleen de fout moet corrigeren, maar ook de nadelige gevolgen van de fout voor de betrokkene moet oplossen?
Antwoord:
Als de overheid een fout maakt, dan moet de overheid die fout herstellen. In de Agenda NL DIGIbeter1 gaf ik aan dat ook de gevolgen van het gebruik van een onjuist gegeven snel moeten worden hersteld. In mijn brief over Regie op Gegevens van 11 juli 2019 2) liet ik aan uw Kamer weten dat een integrale en persoonlijke benadering nodig is om de gevolgen van onjuiste gegevens te herstellen. Het kabinet stimuleert en ondersteunt de onderlinge samenwerking en de uitwisseling van kennis en ervaring tussen overheidsorganisaties bij het oplossen van problemen. Daarom heb ik vorig jaar een toolbox ‘Maatwerk met de Awb’ laten ontwikkelen waarmee ambtenaren maatwerk kunnen bieden bij het herstellen van fouten 3). Voor de overheid moet steeds de burger en zijn of haar specifieke situatie leidend zijn bij het oplossen van deze problemen.
Vraag 7:
Wat is de stand van zaken met betrekking tot het inrichten van een gezaghebbend centraal meldpunt waar burgers/geregistreerden terecht kunnen voor het melden en oplossen van problemen met de basisregistraties, zoals gevraagd bij de Kamerbreed aangenomen motie-Van der Molen/Middendorp (Kamerstuk 26 643, nr. 630)?
Antwoord:
In vervolg op mijn brief van 25 november 2019 (Kamerstuk 32 761, nr. 153) heb ik de Rijksdienst voor Identiteitsgegevens opdracht gegeven om in samenwerking met de beheerders van de basisregistraties het centraal meldpunt op te zetten. Bij het opzetten van het meldpunt betrek ik nadrukkelijk de ervaringen en verwachtingen van burgers en de ervaringen die zijn opgedaan met het Centraal Meldpunt Identiteitsfraude, dat ook wordt beheerd door de Rijksdienst voor Identiteitsgegevens. Mijn verwachting is dat het meldpunt voor basisregistraties begin 2021 van start kan gaan.
1) AD De Dordtenaar, 19 augustus 2020
2) Kamerstukken 32761, nr. 147
3) De toolbox is aan de Tweede kamer gestuurd als bijlage bij de brief over voortgang digitale inclusie, Kamerstuk 26643, nr. 644.
Ronde #6, maar mijn derde zeer korte verhaal voor de schrijfwedstrijd van Hebban.nl. De eerste twee verhalen kregen niet genoeg ‘likes’ om maar in de buurt van de top tien te komen. Desondanks blijf ik het leuk vinden om in maximaal honderd woorden mijn verhaal op te schrijven. Dit keer is het mij echt overkomen.
door Fred Marree
Waar gaat het om? Het gaat er om een verhaal te schrijven geïnspireerd door een foto. Alles mag, er is slechts een beperking. Je mag niet meer dan honderd woorden gebruiken voor je verhaal.
De lezers van Hebban.nl bepalen wie de winnaar wordt. De schrijver met de meeste likes wint de ronde en mag meedoen in de finale.
Hieronder de opdracht voor de ‘Honderd woorden schrijfwedstrijd #6:
INSPIRATIEFOTO
David Bowie had een van zijn eerste hits met Space Oddity en deze lyrics:
“This is Major Tom to Ground Control I’m stepping through the door And I’m floating in a most peculiar way And the stars look very different today”
Is het Major Tom die we op deze plaat zien? Of is het heel iemand anders? En wat gebeurt er met haar ruimtepak? Zijn dat asteroïden op de achtergrond, of een ander fenomeen? Is het wel een ruimtepak?
Bij een astronautenafbeelding lijkt een sciencefictionverhaal voor de hand te liggen, maar dat hoeft natuurlijk niet. Een thriller of horrorverhaal is ook zeker mogelijk, ruimtevaart is immers realistisch en van het nu. Misschien lukt het je wel om hier een humoristisch, historisch of zelfs een feelgoodverhaal van te maken. En je kunt ook teruggrijpen op een songtekst… Het is aan jou!
Alsof je naar de ruimte geschoten bent. Zo voelt het, maar dan zonder ruimtepak. Al bijna drie jaar lukt het niet om een foutje te herstellen. Nou ja, foutje. De gemeente deed alsof ik dood was terwijl ik nog steeds springlevend ben. Zo kom je ongewild in een horror carrousel. Nu dacht ik afgelopen herfst dat het na twee jaar eindelijk afgelopen was. Dat hebben we uitbundig gevierd. Maar dan ken je de overheid nog niet en scheer je weer door de ruimte waar niemand je hoort. Want ja, in sommige documenten blijk ik nog steeds een levend lijk.
Onderstation v/h GEB middenin het centrum van Rotterdam
Ook dit is Rotterdam. ‘Onderstation GEB’
Tussen de Meent en het Grotekerkplein aan de Delftsevaart staat een apart gebouw. Eigenlijk twee gebouwen waar ook nog eens drie grote pijpen uit het dak steken. Wat gebeurt daar toch?
Al lang voordat wij op het aardgasnet werden aangesloten werd daar al sinds 1949 voor stadsverwarming gezorgd. Maar 25 jaar eerder was op die locatie al sprake van een onderstation voor de stroomvoorziening. In tegenstelling tot de nabij gelegen gebouwen, waaronder de Grote- of Sint Laurenskerk, werd het onderstation niet getroffen tijdens het bombardement Vandaar de twee gebouwen, ooit van toen het GEB.
Formeel werd het stadsverwarmingsnet op 10 oktober 1949 in gebruik genomen. Feitelijk was dat al eerder vanwege het testen van dit nieuwe warmtenet. Een knap staaltje werk zo kort na de beëindiging van de bezetting.
Het heeft langer geduurd dan de bedoeling was maar gesloopt wordt er. De sloop van beide wederopbouwpanden aan de Westewagenstraat (2e en 3e Westewagenhof) is in volle gang.
Aanvankelijk zouden de panden omgebouwd worden naar woningen, maar er komt toch nieuwbouw in hartje Rotterdam. Geen super hoge torens. Hooguit een meter of zesendertig. Dat is vandaag de dag nog laagbouw in het Rotterdamse stadscentrum.
De nieuwe gebouwen bieden ruimte aan zo’n 230 studentenwoningen en horeca met uitzicht op de Grote- of Sint Laurenskerk.
Het ontwerp is van Klunder Architecten en het nieuwe ontwerp blijft in de stijl van de straks verdwenen wederopbouwpanden.
Nog even geduld want volgens de planning wordt de nieuwbouw op z’n vroegst in 2022 opgeleverd. Wil je weten hoe het gaat uitzien, klik dan hier.
Op 14 september 2014 was het razend druk op de Wilhelminapier. Het (toen) grootste cruiseschip ter wereld de ‘Oasis of the Seas’ kwam naar de Cruiseterminal in Rotterdam. Omdat het cruiseschip bij Keppel Verolme een opknapbeurt kreeg, moesten alle passagiers van boord. Ook de meeste bemanningsleden gingen vanuit Rotterdam naar huis.
Dat was een flink geregel op de kleine pier. In zeer korte tijd kwamen zo’n ruim 6000 mensen van boord. Een klein deel van de passagiers werd door familie of vrienden opgehaald. Voor het merendeel van de gasten en bemanningsleden moest vervoer geregeld worden. Meer dan honderd touringcars en vele tientallen taxi’s werden hiervoor volgens een strakke regie ingezet en over de Wilhelminapier geleid. Rotterdam zorgde zo voor een geoliede verkeersafwikkeling.
Het cruiseschip is 362 meter lang (!) wat betekent dat er niet bij de Cruiseterminal gekeerd kon worden. Daarom moest het cruiseschip achteruit naar de Waalhaven varen om daar te keren. Er was veel bekijks langs de vaarroute, op de pier en op de Erasmusbrug.
Na de opknapbeurt in de Botlek haalde het cruiseschip op 30 september 2014 weer nieuwe gasten op bij de Cruiseterminal en vertrok weer uit Rotterdam.
Staartje
Cruiserederij Royal Caribbean werd door de Arbeidsinspectie verrast met een forse boete van bijna een miljoen euro. Het werd weliswaar een gedenkwaardig bezoek aan de Rotterdamse haven maar met een vervelend staartje. De rechter heeft overigens deze reuze boete later van tafel geveegd.
Op Hebban.nl zag ik een leuke uitdaging. Een schrijfwedstrijd. Het gaat er om een verhaal te schrijven geïnspireerd door een foto. Alles mag, er is slechts een beperking. Je mag niet meer dan honderd woorden gebruiken voor je verhaal.
De lezers van Hebban.nl bepalen wie de winnaar wordt. De schrijver met de meeste likes wint de ronde en mag meedoen in de finale.
Hieronder de opdracht voor de ‘Honderd woorden schrijfwedstrijd #5, overgenomen van Hebban.nl:
Viruswaanzin Bij de bejaarde viroloog Job Westhuis stond het schuim op de lippen. In elke talkshow op radio en TV had hij nog zo gewaarschuwd. ‘Afstand, afstand, afstand’, was zijn adagium. Maar ze lieten hem lullen. ‘Wat kan ons gebeuren’, dachten ze. Maar daags na publicatie van de foto met vrolijke feestvierders waren de eerste doden al te betreuren. Gezonde dertigers en veertigers hebben de IC niet eens gehaald. De bekende intensivist Roderick Brommers had het nakijken. Zijn IC was leeg, maar het mortuarium vulde zich gestaag. Het was onmiskenbaar, ons land was in de greep van een ongrijpbaar virus.
Het Depot van Museum Boijmans – van Beuningen is weliswaar nog in aanbouw, maar deze bijna 40 meter hoge spiegelende eyecatcher wordt al veelvuldig gefotografeerd.
Nog even geduld voor de eerste kennismaking dit jaar, maar dan nog zonder ‘kunstvoorraad’. De officiële opening van dit zes etages tellende Collectiegebouw is pas in 2021.
Tot die tijd en nog lang daarna zal de ‘kunstpot’ nog heel vaak voor de lens van menig fotograaf verschijnen…
Het Collectiegebouw is te vinden aan het Museumpark naast het Museum Boijmans – Van Beuningen in Rotterdam.
Linksvoor: World Port Center. Rechtsvoor: Hotel New York. Helemaal achter: De Maastoren,
Ook dit is Rotterdam. De Wilhelminakade.
Zoals de naam al doet vermoeden is de Wilhelminakade, aan het eind van de 19e eeuw, vernoemd naar Koningin Wilhelmina. Daarvoor heette deze straat Prinsessenkade.
door Fred Marree
De Wilhelminakade is een van de straten op de Wilhelminapier. De Wilhelminakade begint overigens al aan de andere kant van het Wilhelminaplein. De Maastoren (thuisbasis van Deloitte en AKD) heeft namelijk als adres Wilhelminakade 1.
Helemaal aan de andere kant van de Wilhelminakade, op de kop van de pier, was het hoofdkantoor van de Holland-Amerika-Lijn (HAL) gevestigd. Duizenden en duizenden Europese landverhuizers vertrokken vanaf deze plek naar de nieuwe wereld. In 1971 vertrok het laatste schip van de lijndienst van de HAL naar New York.
Daarna raakte de pier in verval. Jarenlang werd de pier onder meer gebruikt als opslagplaats voor ‘broodjes’ aluminium. Met de gebiedsontwikkeling voor de Kop van Zuid kwam daar in de negentiger jaren van de vorige eeuw een eind aan.
Het World Port Center werd in 2001 geopend en was de eerste hoogbouw op de pier. Meer wolkenkrabbers zijn in rap tempo gevolgd. Bekend zijn onder meer het woongebouw Montevideo de verticale stad De Rotterdam.
De oude gebouwen in het hart van de pier hebben een nieuw leven en nieuwe bestemmingen gekregen. De Cruiseterminal functioneert als aankomst- en vertrekhal voor de tientallen cruiseschepen die jaarlijks Rotterdam bezoeken. Het oude hoofdkantoor van de HAL is nu wereldberoemd als Hotel New York.
De beweegbare brug over de Rijnhaven heeft een lengte van 160 meter en dateert uit 2012. De Rijnhavenbrug, voor voetgangers en fietsers, is een basculebrug en verbindt Katendrecht met de Wilhelminapier. De brug is een ontwerp van Quist Wintermans.
Het is zo’n logische verbinding tussen De Kaap en De Pier dat je je bijna niet kunt voorstellen dat de Rijnhavenbrug er pas 8 jaar ligt.
Opmerkelijk is het groeiende aantal liefdesslotjes aan het hekwerk van de brug. Door het toenemende gewicht aan het draadwerk en soms het kapot knippen daarvan, vanwege verbroken liefdes, leidden in het verleden tot flinke schade. Maar daar hoor ik niets meer over.
Bijnamen
Met al die liefdesslotjes is de Rijnhavenbrug voor velen de ‘Liefdesbrug’ geworden. Hoewel de bijnaam ‘Hoerenloper’ hardnekkiger is. Deze bijnaam vindt zijn oorsprong in het feit dat Katendrecht in de 20e eeuw lang de rossebuurt van Rotterdam is geweest. Echter, een ‘Loper naar de hoeren’ is deze brug nooit geweest omdat de ‘Dames van lichten zeden’ al lang voor de brug er kwam van De Kaap waren vertrokken.
De Liefdesbrug. Talloze liefdesslotjes vastgeketend aan de Rijnhavenbrug.
Een derde bijnaam voor de Rijnhavenbrug is ‘De Taartschep’. Hiervoor is destijds zelfs een prijsvraag uitgeschreven. Omdat het contragewicht van deze basculebrug niet zoals gebruikelijk in een kelder maar bovenop de brug is geplaatst, ontstaat er als het ware een taartschep die bij het openen en sluiten van het beweegbare deel van de brug op en neer gaat.
De Maastoren (2010) op de Kop van Zuid in Rotterdam is het hoogste gebouw van Nederland. De totale hoogte van deze wolkenkrabber is 165 meter (!) en telt 44 verdiepingen en ook nog eens twee echte verdiepingen. Dat zijn namelijke de twee ondergrondse verdiepingen.
Naast kantoorruimte voor zo’n 1600 mensen van Deloitte en AKD maakt ook een tien verdiepingen tellende parkeergarage deel uit van het Maastoren-complex.
Het ontwerp van dit bijzondere staaltje bouwkunst is van Dam & Partners Architecten.
De Montevideo (2005) aan het Landverhuizersplein in Rotterdam was ooit de hoogste woontoren van Nederland. Zelfs met de twaalf meter hoge ‘M’ op het dak moest deze eyecatcher van de Kop van Zuid het qua hoogte vijf jaar later afleggen tegen buurman New Orleans (158m).
Het woongebouw Montevideo is bijna 140 meter hoog. Inclusief de ‘M’ en andere uitsteeksels wordt het 153 meter. Het gebouw telt 43 etages en is een ontwerp van Francine Houben van het architectenbureau Meccano.
En die ‘M’ op het dak, daarover zijn de meningen verdeeld. Montevideo zou je misschien zeggen of het is de ‘M’ van Meccano. Zelf houd ik het maar op Maasstad…
Grasveld bij het Ventilatiegebouw van de Maastunnel aan het Charloisse Hoofd.
Ook dit is Rotterdam. Charloisse Hoofd
Wie door de Maastunnel wil fietsen of wandelen komt vanzelf uit op het Charloisse Hoofd. Want daar staat namelijk het Entree- of Roltrappengebouw, een van de zes Maastunnelgebouwen. Je duikt daar de tunnel in om naar Noord te gaan of je komt er weer boven water als je op Zuid moet zijn.
Als je dan toch bij het monumentale Maastunnelgebouw staat, kijk dan eens goed rond. Het lijkt wel een toeristische uitkijkpost. Natuurlijk vlakbij het imposante Ventilatiegebouw van ‘onze tunnel’. Maar in de Maashaven zie je de ss Rotterdam aan het 3e Katendrechtsehoofd en de Kop van Zuid met zijn markante gebouwen. Verder is het Rotterdamse icoon, de Erasmusbrug, niet te missen. Recht tegenover je natuurlijk ook nog het Maastunnelgebouw op de noordelijke Maasoever met de Euromast en nog veel meer.
Maar net om de hoek, ook op het Charloisse Hoofd, ligt een heerlijk grasveld met zicht op de Nieuwe Maas met het rustig maar constant voorbij trekkend scheepvaartverkeer. Werp dan ook een blik naar het westen met de talloze havenkranen.
Op het grasveld van het Charloisse Hoofd worden vaak de tuinstoeltjes uitgeklapt. Met een thermoskan koffie of thee en een paar broodjes is het met zomers weer genieten geblazen aan de oever van de Nieuwe Maas.
Naast de historische Maastunnelgebouwen is op dit Rotterdamse pareltje ook kunst te wonderen zoals ‘De Visser‘ en ‘Vrouw II‘.
Loop bij je bezoek aan het Charloisse hoofd ook eens langs het kunstwerk ‘De Visser’ van Ger C. Bout. Bout (1950-2017) was een Rotterdamse kunstenaar (Wikipedia).
Op Hebban.nl zag ik een leuke uitdaging. Een schrijfwedstrijd. Het gaat er om een verhaal te schrijven geïnspireerd door een foto. Alles mag, er is slechts een beperking. Je mag niet meer dan honderd woorden gebruiken voor je verhaal.
De lezers van Hebban.nl bepalen wie de winnaar wordt. De schrijver met de meeste likes wint de ronde en mag meedoen in de finale.
Hieronder de opdracht voor de ‘Honderd woorden schrijfwedstrijd #3‘, overgenomen van Hebban.nl:
Hebben we hier te maken met een normale ochtendspits van voor corona, of is er iets sinisters aan de hand? Een massale exodus in verband met zombiedreiging of aliens misschien? Of is iedereen op weg naar een concert of evenement (mogen we alweer dromen?). En wie zijn die lui die de andere kant op rijden? Je kunt alle kanten op met deze foto (behalve als je in één van die auto’s zit): spannend, activistisch, luguber, romantisch, literair… Het is aan jou!
Mijn (zeer korte) verhaal:
Het was jaloersmakend dat het verkeer in tegenovergestelde richting met flinke snelheid reed. Aan deze kant van de snelweg schoot het geen meter op. De avond was ingevallen en de file over alle rijstroken stond muurvast. Wat was er aan de hand? Een ongeval? Een pechgeval? Een wegopbreking? Geen idee! Ontsnappen aan deze verkeersfuik of beter gezegd hinderlaag zat er niet in. Wat te doen? Opeens zei een stemmetje via de autoradio: “Maak je niet druk, deze file is als oploskoffie. Het lost vanzelf op, dan is het weer te pruimen.” Opgelucht nam ik nog een hap van mijn appel.
Sinds november 2019 vaart het Maastunnelveer van de St. Janshaven naar de St. Jobshaven v.v. maar nu is het voorbij want de fietsbuis van de Maastunnel is weer helemaal gerenoveerd.
Op 13 juli 2020, de allerlaatste dag van het Maastunnelveer, ben ik nog een keer heen en weer gevaren. Ja, met een mondkapje. Voorlopig heb ik voor de laatste keer genoten van een gratis overtochtje dwars over de Nieuwe Maas.
Eenmaal midden op de rivier die Rotterdam doorklieft, heb je een geweldig uitzicht. Het ruime zicht en de kranen in het westen en de ambitieuze stad met steeds hogere woon- en kantoortorens ten oosten van de oversteek. En natuurlijk de Rotterdamse bruggen.
Na mijn laatste foto’s vanaf de pont heb ik ook nog even gekeken in de ‘nieuwe’ fietstunnel. Die zag er ‘spic en span’ uit. Op de roltrap sprak ik een enthousiaste fietser: ‘Je glijdt over die vloer, geen oneffenheden meer.’
Nu de loopbuis nog en een enkele roltrap. Als het goed blijft gaan zijn alle tunnelbuizen en de entreegebouwen tegen het eind van het jaar weer helemaal bij de tijd.
Zie ook het #dagdicht van vandaag: ‘t Maastunnelveer’ en de ode aan het Maastunnelveer.
De Mathenesserbrug is een van de bruggen over de druk bevaren Delfshavense Schie in Rotterdam-West.
Het bijzondere van deze brug is het bruggedicht onder de brugklep. Zodra de brugklep in beweging komt zie je het gedicht van de dichter en voormalige Rotterdamse stadsdichter Daniel Dee verschijnen.
Op 15 november 2019 werden de loop- en fietsbuis afgesloten wegens de tweede fase van de renovatie van de Maastunnel. Voor fietsers en voetgangers ging tijdelijk het Maastunnelveer varen, een pontje van de St.Janshaven (op Zuid) naar de St.Jobshaven (Noord) v.v.
De fietstunnel is op 3 juli weer geopend. Voetgangers kunnen van de fietsbuis gebruikmaken totdat de looptunnel eind van het jaar klaar is. Het pontje vaart nog tot 13 juli 2020.
Op 15 november 2019 kwam het Maastunnelveer in de vaart
Maastunnelveer
Ze maken ’t nu wel echt te bont,
De Maastunnel, potdicht voor ‘t loop- en fietsverkeer,
Maar gelukkig kunnen we met de pont,
Ja, da’s het speciale Maastunnelveer.
Van hiero naar daaro kennie meer,
Nou mot je van St. Jan naar St. Job,
’t Is ‘n boottoggie met ‘t Maastunnelveer,
Kolere da’s koud man, maar wel voor nop.
Dat pontje over de Maas heeft kop noch kont,
Voor ’t op- en afgaan klapt gewoon ‘n kleppie neer,
Aan boord is zelfs ’n vent met z’n hond,
Wapperende haren en dat beest, zo sterk als een beer.
Zo’n pik met ‘n microfoon aan zijn mond,
Stelt vragen aan vier dames en een kale heer,
Hij maakt een sfeerverslag voor omroep Rijnmond,
En in de herhaling hoor je hem steeds maar weer.
Ook De Havenloods vaart mee en kijkt in ’t rond,
Vraagt zich af wat doe ik hier, ik vaar alleen maar heen en weer,
Maar op weg naar huis, bij ‘t invallen van d’avond,
Besef ik pas hoezeer ik keer op keer, ‘t Maastunnelveer waardeer.
’t Fiets- en loopbuissie worden opgeknapt,
Daarom zijn deze tunnelbuissies dicht,
Maar eenmaal op ’t Maastunnelveer gestapt,
Passeert al rap een Rotterdams vergezicht.
Maar nu is Onze tunnel weer open voor de fiets,
Daarom houdt ’t pontje het voor gezien.
Ons Maastunnelveer kost je niets,
Maar vaart nog slechts een dag of tien.
Op de brandgrens van het bombardement op Rotterdam staat aan het Kruisplein en de Mauritsweg woontorencomplex Calypso met de nieuwe Pauluskerk.
Kenmerkend voor dit ontwerp is de combinatie van de kleuren en de schuine gevelvlakken van zowel de torens als de plint. De Pauluskerk is in het ontwerp meegenomen heeft weliswaar een eigen kleur maar kent ook de schuine gevelvlakken.
Woontorencomplex Calypso uit 2013 is een ontwerp van de Britse architect William Alsop en telt ruim 400 appartementen, kantoren, winkels, restaurants een een parkeergarage.
Op de plek van Calypso stonden stonden aanvankelijk wederopbouw gebouwen zoals ‘t Rijnhotel met het AMVJ, de Calypso bioscoop en de Pauluskerk.
Fred Marree, 26 juni 2020
foto: Woontorencomplex gezien vanaf de Westersingel
Ook dit is Rotterdam. Zo’n 150 jaar oud en al 34 jaar de Breytenbachboom.
Deze oude ‘platanus x hispanica’ aan de Westersingel heeft een rijke geschiedenis. De leeftijd van deze plataan is niet helemaal zeker, maar zeker is wel dat hij is in de tweede helft van de negentiende eeuw is geplant.
Zo heeft de inmiddels 18 meter hoge plataan de ontwikkeling van de voor- en naoorlogse ontwikkeling van de binnenstad van Rotterdam meegemaakt. Ook de oorlog met het bombardement op Rotterdam heeft hij overleefd. En hij staat nog steeds te pronken op de Westersingel/Mauritsweg.
Een bijzonderheid is nog dat de Zuid-Afrikaanse dichter Breyten Breytenbach deze ‘platanus x hispanica’ vandaag 34 jaar geleden, op 22 juni 1986, doopte tot ‘monument voor vrije gedachten’. Hij sprak daarbij de woorden: “Elk mens is een verborgen dichter”. Het monument zou volgens Breytenbach een plek van meditatie voor dichters moeten zijn.
Plaquette Graf van de Onbekende Dichter
Op 8 oktober 2014 is het ‘monument voor de vrije gedachten’ door Poetry International omgedoopt tot ‘Graf van de Onbekende Dichter’.
Ook dit is Rotterdam. Nou ja, de stadsgrens loopt over het water.
Een mooi stukje natuur dat deels in Rotterdam en deels in de gemeente Zuidplas ligt. Kortom, het is de landelijk gelegen oostelijke stadsgrens van Rotterdam met de Zevenhuizerplas in een prachtige omgeving.
Zowel aan de kant van Nesselande in Rotterdam als aan de overzijde in Oud Verlaat (gem. Zuidplas) zijn er drukbezochte stranden voor de zonnebaders. Wandelen rond de Zevenhuizerplas is ook een aanrader en ontdek de bijzondere plekjes…
Als je vanuit Rotterdam-Noord de Erasmusbrug over bent en langs ‘t Nieuwe Luxor loopt zie je opeens dit tafereeltje op en rond de Rijnhaven met het Dobberendbos, de bouwactiviteiten op Katendrecht en ook nog Fenix I…
Voor de Rijnhaven heeft de gemeente Rotterdam een masterplan ontwikkeld. Dat belooft heel wat. Lees hier meer over de plannen voor dit bijzondere stukje op Zuid.
Het woongebouw Cité is gelegen aan de Laan op Zuid (hoek Veemstraat) en bestaat uit twee woontorens. Eén toren is 24 hoog en de ander telt 28 lagen.
Het gebouw is in 2010 opgeleverd. Naast bijna 500 honderd ‘shortstay’ appartementen zijn er ook diverse andere ruimtes zoals een fitnessruimte en meer. Er is ook een parkeergarage.
Inderdaad is dit een stevige jongen. Deze ca. 18 meter hoge boom staat in het centrum van Rotterdam en de kroon staat prachtig prachtig in blad.
Enig idee wat voor boom het is? En waar hij staat? Deze meer dan 130 jaar oude plataan staat op een schiereilandje in de Westersingel.
De Zuid-Afrikaanse dichter Breyten Breytenbach heeft deze historische plataan tijdens het Poetry International festival in 1986 gedoopt tot ‘monument voor de vrije gedachten’. Hij sprak daarbij de woorden: ‘Elk mens is een verborgen dichter’.
Poetry International heeft de boom in 2014 omgedoopt tot ‘graf van de onbekende dichter’. Deze platanus x hispanica is nu Rotterdam vooral bekend als de Breytenbachboom.
De Breytenbachboom staat hier al minstens 130 jaar
Dit is ook Rotterdam. Het Depot van museum Boijmans gezien vanaf Het Nieuwe Instituut.
Naarmate de spiegelende buitenkant van ‘de pot’ zijn voltooiing nadert, zie je steeds meer foto’s van dit ‘kunstmagazijn’ van museum Boijmans – Van Beuningen verschijnen. Natuurlijk kunnen we niet wachten op het moment dat de deuren opengaan, maar dat duurt nog zeker nog een jaar.
Het ontwerp van ‘de pot’ is van Winy Maas en het gebouw is 40 meter hoog.
In de dertiger jaren van de vorige eeuw werkten ze bij hetzelfde bedrijf. Zij op de boekhouding, hij in de verkoop. Zij rustig en bescheiden, hij ambitieus en een charmeur. Zij zag hem wel, maar ze viel niet direct voor zijn charmes. Maar dat duurde niet lang, zij vonden elkaar op de dansvloer van Pschorr op de Coolsingel.
Zij kregen verkering en verloofden zich in 1936. Een paar jaar later werden de trouwplannen concreet. De grote dag zou 15 mei 1940 worden. De trouwdatum stond op de kalender bij haar ouders. Hij zette er in november 1939 plagerig bij: “Gaat niet door”. Haar moeder zei toen: ‘Maak die meid nou niet zenuwachtig!’
Maanden verstreken. De spanning in Europa liep op. De huwelijksdatum naderde met rasse schreden. Op 30 april 1940 gingen zij in ondertrouw. Op 1 mei kregen zij de sleutel van hun hun woning in de Rotterdamse nieuwbouwwijk Blijdorp. De levering van sommige meubelstukken voor hun woning was vertraagd. Dat kwam door de expansiedrift van onze oosterburen. Sommige meubelen zouden nooit meer aankomen.
Op 10 mei 1940 brak de hel los. Nederland in oorlog. Vliegtuigen en parachutisten in de lucht. Bij de Maasbruggen werd dagenlang zwaar gevochten. Tot dinsdagmiddag 14 mei 1940. In een kwartier tijd werd de historische binnenstad van Rotterdam platgegooid en in lichterlaaie gezet. Tachtigduizend mensen werden dakloos, tegen de achthonderd mensen vonden de dood. Een zwarte inleiding van vijf jaar vijandige bezetting.
Het aanstaand bruidspaar zag hun huwelijk door het verschrikkelijke bombardement letterlijk in rook opgaan. Zijn plagerige voorspelling werd een dramatische werkelijkheid. Puinruimen, ontredderde mensen helpen was nu belangrijker dan de ambtenaar van de burgerlijke stand.
Het maatschappelijk leven in Rotterdam kwam na het bombardement zo goed en zo kwaad als het ging weer op gang. Reden om na een week te proberen alsnog het boterbriefje te bemachtigen. Op goed geluk liepen zij op 22 mei 1940 richting Coolsingel. En warempel, zij kregen een doorlatingsbewijs voor het “Raadhuis Coolsingel” met als doel: “huwelijk!”.
Hun familie zag het al van verre aan hun gezichten. Getrouwd! En dat bleven zij bijna 44 jaar, tot mijn moeder op 5 april 1984 overleed.
Corona, je kunt er niet omheen. Vanwege de coronacrisis gaan mijn dagdichten bijna dagelijks over het coronavirus. In deel II van ‘Corona dagdichten’ een verzameling dagdichten die ik van eind maart tot eind april op Twitter (@fredmarree) en Instagram (@dagdichter) publiceerde.
Het dagdicht ‘Coronamonster’ is extra lang en heb ik al eerder op deze pagina’s geplaatst.
Fred Marree
@dagdichter (Instagram)
30 april 2020
Zorg op afstand
Klappen voor de zorg,
En anderhalve meter,
Schalt door de ether. 30 maart 2020
Blijf thuis
De meeste mensen binnen,
Want ‘t gaat al maanden viraal,
Anders gaan we ’t echt niet winnen,
Zo eindigen we dit kwartaal. 31 maart 2020
Vragen
Geniepig beheerst corona ons leven,
Media stellen elk uur dezelfde vragen,
Waarop ’n ander antwoord wordt gegeven,
Niemand begrijpt wat dat heeft bijgedragen. 1 april 2020
Alleen sterven
Het virus slaat genadeloos toe,
IC’s overal overbezet
Mensen van ‘t strijden moe,
Zonder afscheid op hun sterfbed. 2 april 2020
Corona en meer
Ze vechten voor hun besmette leven,
Helaas worden veel doden betreurd,
Ook anderen moeten hun leven opgeven,
Om hen wordt evengoed getreurd. 3 april 2020
Gezondheid eerst
Door de zorg wordt hard meegestreden,
Met mensen die nu vechten voor hun leven,
Maar de UEFA is plannen aan ’t smeden,
Om het voetbalseizoen ‘n injectie te geven. 5 april 2020
Medicatie
Er dreigt een tekort aan medicatie,
Vooral voor een rustig behandelplan,
Krijgen mens en dier dezelfde sedatie,
Komt zo uit ‘n innovatieve streekroman. 6 april 2020
Thuisblijven
Er is kennelijk een licht optimisme,
Ondanks ’t grote menselijk verlies,
Echter, met ‘n viraal fanatisme,
Is thuisblijven nog steeds het devies. 7 april 2020
Coronabewust of niet
Het fiets- en voetpad,
Nog niet coronabewust,
Op naar de polder. 8 april 2020
Corona-app
‘t Kabinet kondigt apps aan,
Om verspreiding te controleren,
Een privacy kwestie is zo ontstaan,
Terwijl we alleen ’t virus willen weren. 9 april 2020
Anderhalve meter
Anderhalve meter als safe-deposit,
Wees dan nog op je hoede,
Anders delf je zelf het onderspit,
Zelfs op Vrijdag de Goede. 10 april 2020
Hulde
Het virus tikt je aan,
Benauwd, koorts, doodziek,
Duizend angsten uitstaan,
Dank aan de zorg en techniek. 11 april 2020
Stille stad
Straten en pleinen, stil en verlaten,
Als in de oorlog, zegt die ouwe bang,
Behalve dan die Duitse soldaten,
Nu houdt ‘t virus het land in de tang. 15 april 2020
Moraal
Waar ik nou zo van baal,
Handschoenen zo op straat gegooid,
Door hun dubbele moraal,
Hebben ze zo met het virus gestrooid. 17 april 2020
Mondkap
Gezichtsbedekking,
Lokt felle debatten uit,
Dan maar een mondkap. 18 april 2020
Gewone mensen
Na ‘t werk gingen mutsen en maskers af,
Bleken ‘t gewone mannen en vrouwen,
Weliswaar door hun harde werken bekaf,
Waar wij op kunnen blijven vertrouwen. 23 april 2020
Koningsdag
Vier je verjaardag.
Zei Max tegen de koning,
Thuis in je paleis. 27 april 2020
Fret
Het virus lijkt nu op de vlucht,
Vergis je niet, je bent zo besmet,
’t Virus vliegt gemeen door de lucht,
Vraag maar aan onze kleine fret. 28 april 2020
Non
Die levenslustige griet,
Al weken tussen ’t beton,
Dat kruidje-roer-mij-niet,
Leeft nu zelfs als een non. 30 april 2020
Opnieuw roeren de Rotterdamse marktkooplieden zich. En dat is begrijpelijk. In vrijwel de rest van Nederland zijn er (aangepaste) markten. Niet in Rotterdam. Het besluit van de gemeente begrijp ik. Maar er zijn toch ook alternatieven te bedenken. Dat kost natuurlijk wel wat. Maar voor veel Rotterdammers zou het fijn zijn als zij weer inkopen kunnen doen op de markt.
door Fred Marree
Bij elke oplossing zullen kooplieden en de gemeente een paar flinke scheuten water bij de inmiddels zure wijn moeten doen en afstappen van wat men gewend is. Het is nu eenmaal geen gewone tijd. Sterker nog, het zijn bizarre tijden. Mensen worden doodziek. Al duizenden mensen zijn overleden en dagelijks sterven er nog steeds vele tientallen aan het coronavirus. Laten we dat asjeblieft niet vergeten.
Dus niet niet mokken maar kijken wat wel kan. Bijvoorbeeld alle marktplaatsen in heel de stad tijdelijk verdelen onder de kooplieden. Misschien als eerste voor kooplieden met verse waar. Bepaal op welke markt kooplieden dagelijks of een paar dagen in de week een “vaste” plek kunnen krijgen, rekening houdend met alle afstandseisen. Consumenten kunnen vervolgens hun dagelijkse boodschappen doen op de markt in hun buurt en de marktkooplieden hebben weer handel. Daarna kan er bekeken worden of er nog ruimte is voor de kooplieden met non-food.
Het is maar een idee en er zullen allerlei problemen worden opgeworpen. Hoe dan ook, elke oplossing vraagt om flexibiliteit en creativiteit van kooplieden en gemeente. Daarnaast vergt het ongetwijfeld logistiek ook het nodige.
Tot slot, mokken heeft geen zin, maar bedenk wat wel kan.
De Rotterdamse Weekkrant De Havenloods nodigde stadsgenoten uit om hun droom tijdens de coronacrisis op te schrijven en in te sturen. Dat heb ik gedaan. En nu staat deze droom online en in de krant. Maar hieronder staat hetzelfde verhaal.
De Havenloods van 15 april 2020
Dagdromen
Alleen voor een frisse neus even de deur uit. Natuurlijk ook zo nu en dan voor een boodschap. Maar verder veilig thuisblijven. Dat betekent dus alleen maar via moderne hulpmiddelen contact met de kinderen en kleinkinderen. Ja, de kinderen en vooral onze kleinkinderen missen we wel. Het was altijd een zoete inval. Nu even niet. Voor de veiligheid. Tijd genoeg om te dagdromen. Dromen die je kunt sturen. In een van mijn dagdromen kwamen de krantenkoppen in vogelvlucht voorbij. Het woord ‘corona’ tolde in vele samenstellingen voor mijn ogen. En toen viel mij iets op. In mijn dagdroom over de corona-krantenkoppen vroeg ik mij af waar onder meer het nieuws over vluchtelingen, de aanslagen in het Midden-Oosten, de situatie in Syrië en de hongerende kindjes in Jemen is gebleven. Heeft het coronavirus al die ellende gestopt?
Die illusie heb ik niet. Toch droomde ik van goed etende kindjes, lege vluchtelingenkampen, bombardementen die gestopt zijn, verdwenen dictaturen en zo meer. Er was rust gekomen gekomen in de wereld. Mensen in de getroffen gebieden konden op adem komen. Naar huis terugkeren. Aan de werderopbouw beginnen. Net zoals mijn ouders dat in de vorige eeuw na de Tweede Wereldoorlog deden. Al die opgejaagde mensen kregen eindelijk rust. In mijn droom klonk zelfs het cliché van een miss-verkiezing: ‘World Peace’ ofwel ‘wereldvrede’.
Na een klein kwartiertje schrok ik wakker, zag Jaap van Dissel op TV en dacht potverdomme. Ik zat weer middenin de coronacrisis en ik dacht aan het gezegde: “Dromen zijn bedrog”.
Honger en oorlog, Voorgoed verdreven, Helaas, dromen zijn bedrog, Maar we blijven streven. #dagdicht
Mijn echte droom is natuurlijk om het eigenbelang eens een keertje op de tweede en of derde plaats te zetten en op te komen voor al die mensen die ongevraagd in de ellende terecht gekomen zijn.
Sinds deze maand is de wereld in de ban van het dodelijke coronavirus. Ook ons land wordt beheerst door dat verschrikkelijke onzichtbare virus. Kranten, radio en TV staan bol van het virus alsof er geen vluchtelingen meer zijn, geen honger meer wordt geleden, geen oorlogen meer gevoerd worden en het klimaatprobleem niet meer bestaat. Kortom, je kunt er niet omheen. Dan ontstaan dagdichten bijna vanzelf. Hieronder de dagdichten die ik deze maand publiceerde op Instagram.
Het dagdicht ‘Coronamonster’ is extra lang en heb ik al eerder op deze pagina’s geplaatst.
Fred Marree @dagdichter (Instagram) 30 maart 2020
De Buslus
Niezend in ’n overvolle bus, Schudde ik niet zijn hand, Maar greep naar zo’n lus, Ook dat schept een band. 11 maart 2020
Viruscomplot
Beurskoersen aangepast, Amerikaans inreisverbod, Evenementen afgelast, Nederland zit in ’t viruscomplot. 13 maart 2020
Viruscratie
Het lijkt wel een dictaat, Gedicteerd door de viruscratie, Want onze gemeenteraad, Stopt even met de democratie. 14 maart 2020
Boekenmaand
Het CPNB heeft zojuist bericht, Dat de Boekenweek mag verlengd, Bedankt, nu heb ik weer ‘n #dagdicht, En nu maar afwachten wat morgen brengt. 15 maart 2020
Kerkkogel
De kogel is door de kerk, Horeca en scholen sluiten, Zo stellen we wel paal en perk, Maar ’t virus blíj́ft gevaarlijk muiten. 16 maart 2020
Kuren
Onze wereld vertoont rare kuren, De infectie beheerst de crisiskaart, Ook zal dat nog wel even duren, Door ‘t virus dat roekeloos rondwaart. 17 maart 2020
Applaus
Vakkenvullers, zorgverleners, enzovoort, Geen benen meer om op te staan, Werken elke dag onverstoord, Door hen kunnen we ’t aan. 18 maart 2020
Winkelsluiting
Kijk maar eens naar buiten, Het gaat nu wel heel erg vlot, Met zoveel winkels die nu al sluiten, Gaat het land zo vanzelf op slot. 19 maart 2020
Virologen
Het aantal ‘virologen’ groeit gestaag, Steeds meer meningen zonder inzicht, Stop daar nou eens mee, liefst vandaag, Denk liever na hoe je de zorgen verlicht. 20 maart 2020
Magnolia
Het virus eist zoveel aandacht, Daarom was ik me nog niet bewust, Van die magnolia bomen in volle pracht, Rijk bloeiende lente bomen vol levenslust… 21 maart 2020
Coronamonster
‘Het virus dat zich razendsnel verspreidt’, Het lijkt de titel van een spannend boek, Toch ’t is geen fictie meer, maar realiteit. Net een film zonder het grote witte doek. 22 maart 2020 N.B. Het hele dagdicht staat op coronagedicht.nl
Haiku
Klappen voor de zorg, Maar wel massaal erop uit, Coronale sneer. 23 maart 2020
Verziekt
Het virus is een echte sjacheraar, Dringt zich brutaal naar binnen, Verziekt snel en onzichtbaar, Zonder zich te bezinnen… 24 maart 2020
Thuisblijven
#blijfthuis #blijfthuis #blijfthuis #blijfthuis 25 maart 2020
Anderhalvemeter
Het schalt al langer door de ether, Dag in, dag uit, het klokje rond, HOU JE AAN DIE ANDERHALVE METER, Overal, op straat en op de pont. 26 maart 2020
Aangeschoten
De verschijnselen zijn mild, Maar de koorts houdt zich koest, Toch voelt-ie zich aangeschoten wild, Als hij in z’n elleboog hoest. 29 maart 2020
Dagelijks post ik op Instagram een #dagdicht. Onderaan deze pagina staat een link naar mijn Instagram account als je deze dagdichten wilt lezen. Je bent van harte welkom om mij (ook) op Instagram te volgen. ‘Coronamonster’ is een langer #dagdicht en daarom gepubliceerd op WordPress.
Coronamonster
‘Het virus dat zich razendsnel verspreidt’, Lijkt op een titel van een spannend boek, Toch ’t is geen fictie meer, maar realiteit, Een realistische film zonder ’t witte doek.
Heel het land speelt in dit drama mee, In het buitenland spelen ze het ook, Overal zieke mensen en ’n overvolle IC, Opgesloten oudjes raken van de kook.
Het virus is onverbiddelijk, Heeft nog niet stilgezeten, Het virus besmet onmiddellijk, Kent geen grenzen, heeft geen geweten.
Fictie is in deze film de werkelijkheid, Stille straten, lege pleinen, Zelfs geen enkele voetbalwedstrijd, In de hoop dat ’t virus zal verdwijnen.
In ziekenhuizen wordt hard gevochten, Tégen het virus en vóór het leven, Zorgers wringen zich in allerlei bochten, Voor hen die tussen hemel en aarde zweven.
De regisseur roept nog luid: ‘Houd afstand!’ Te veel acteurs maken dan een scène, Hij schreeuwt bijna: ‘Geef elkaar geen hand’, Hardleers gaan zij in quarantaine.
In deze horrorfilm ben ik slechts figurant, Gekluisterd aan huis en aan radio en TV, Hunkerend naar nieuws en mijn krant, Denk ik: ‘Is er nog genoeg papier op de WC?’
Maar dan zie ik ze weer, die virologen, Onverstoorbaar worden ze uitgehoord, Ze verklaren, leggen uit, immer bevlogen, Weer ‘n misverstand in de kiem gesmoord.
Het lijkt of ze zich op drijfzand begeven, Want het virus blijkt andermaal fataal, Toch blijven zij, de zorgers, alles geven, Bouwen desnoods een noodhospitaal.
Deze horrorfilm loopt nog niet op z’n end, Er is nog een lange weg te gaan, Let op elkaar, ook als je iemand nog niet kent, Want alleen samen kunnen we ‘t monster aan!
Fred Marree, @dagdichter 21 maart 2020
Klik hier voor een dagelijks #dagdicht op Instagram
Mooi dat straks de ‘kunstvoorraad’ van museum Boijmans-van Beuningen voor het publiek ontsloten wordt in de zes verdiepingen tellende ‘ExPot’.
Maar nog even geduld…
Drie jaar geleden werd met de bouw van het bijna 40 meter hoge Depot gestart.
In het ‘AD|Rotterdams Dagblad’ van 4-12-2019 vertelde museumdirecteur Sjarel Ex dat in het najaar van 2020 de deuren opengaan voor een eerste kennismaking. Daarna wordt de kunst overgebracht. De officiële opening volgt dan later in 2021.
Maar nu al laat het Depot, een ontwerp van Winy Maas, zich door vorm, spiegeling en omvang flink gelden in de omgeving van het Museumpark. Dat belooft wat!
Straatpoëzie. Deze filosofische dichtregels las ik op de zijgevel van het pand van Het Nieuwe Kantoor (HNK) aan het Vasteland in het Rotterdamse Scheepvaartkwartier.
Deze dichtregels, van de vorig jaar overleden Rotterdamse dichter Jules Deelder, werden in 2016 op de gevel aangebracht ter gelegenheid van de vestiging van HNK in Rotterdam. Deelder zelf verrichtte op zijn eigen wijze de opening van deze vestiging.
De Zuiddiepjebrug in Rotterdam-IJsselmonde is ten dode opgeschreven. Een petitie ter behoud is gestart. Ook zijn er raadsvragen gesteld.
Zuiddiepjebrug
Het Zuiddiepje, waar is dat? Het Zuiddiepje is een aftakking van de Nieuwe Maas ten zuiden van de oase ‘Eiland Van Brienenoord’.
Het charmante bruggetje is helaas ten dode opgeschreven
De 60 jaar oude Zuiddiepjebrug verbindt het Eiland van Brienenoord met de rest van IJsselmonde, dus ook met de rest Rotterdam. Het charmante bruggetje is echter helaas ten dode opgeschreven. De ruim 9 meter brede Zuiddiepjebrug is versleten en helemaal op volgens de gemeente. Daarom past deze brug niet meer in plannen om van het Eiland van Brienenoord een getijdenpark met twee bruggen te maken.
Op Rotterdam.nl is over de Zuiddiepjebrug te lezen: “[…] Ook blijkt uit de inspecties dat de brug einde levensduur is. Met andere woorden: de brug is op. De tijdelijke hulpbrug is destijds niet ontworpen voor een lange levensduur. Met 60 jaar heeft de brug het nog lang volgehouden. Opknappen van deze brug en aanpassen naar de huidige normen en richtlijnen kan niet vanwege kosten en complexiteit.” Toch is er onder de bezoekers van het Eiland van Brienenoord de wens om het bruggetje te behouden en op te knappen. Er is zelfs een online petitie gestart en er zijn raadsvragen gesteld.
Is het lot van deze IJsselmondse brug al bezegeld of maakt de brug nog een kans? Ik hoop het, maar de tijd zal het leren.
Met als thema ‘Sombere tijden’ verscheen in de week van 17 februari 2020 op Twitter (@fredmarree) en Instagram (@dagdichter) elke werkdag een ‘somber’ #dagdicht. Deze vijf dagdichten heb ik hier nogmaals opgeschreven.
De bundel #DAGDICHT is verschenen in juli 2018 en bevat een verzameling van ruim vierhonderd eerder op Twitter verschenen dagdichten. De bundel kost € 12,85 (exclusief eventuele verzendkosten) en is verkrijgbaar bij de webshop van je boekhandel. Maar ook bij Bol.com, Bruna.nl, enz. of beter nog rechtstreeks bij de uitgever Mijnbestseller.nl via dagdichter.nl
Bij een geopende Mathenesserbrug in Rotterdam is een prachtig gedicht van Daniël Dee te lezen. Er volgen meer bruggen, zoals de Parkhavenbrug bij de Parksluizen.
door Fred Marree
Bruggedicht op de Mathenesserbrug
Het zou toch fantastisch zijn als op de eerstvolgende brug een gedicht van de onlangs overleden nachtburgemeester van Rotterdam zou komen. Een stedelijk eerbetoon aan Rotterdammer Jules Deelder.
Een paar jaar geleden besloot de Raad om Drs. P te eren met een straatnaam. Nu wil de gemeenteraad ook een straat vernoemen naar Jules Deelder. Maar dat duurt minstens vijf jaar volgens de reglementen van de Rotterdamse Straatnamencommissie.
Daar kunnen we niet op wachten. Met een passend gedicht van Deelder op bijvoorbeeld de Coolhavenbrug wordt ons geduld niet zo op de proef gesteld. Daar kan toch niemand tegen zijn?
Er is geen sprake van één woord van het jaar. Van Dale kwam met ‘boomer’ en leden van Onze Taal kozen ‘-schaamte’. Een half woord eigenlijk, want je moet er nog wat voor zetten. Maar een bank maakte het dit keer erg bont in een brief. Mijn keuze is daarom ‘woordschaamte’.
door Fred Marree
Afgelopen week hoorde ik dat door de leden van het Genootschap Onze Taal het woord ‘-schaamte’ is gekozen tot woord van het jaar 2019. Bekend is natuurlijk ‘vliegschaamte’, maar ook ‘vleesschaamte’ heb ik voorbij zien komen. Je kunt het lijstje naar believen eindeloos aanvullen. Eigenlijk een beetje flauw om een half woord te verkiezen tot woord van het jaar. Maar ja, soms heb je aan een half woord al genoeg dus ik reken het goed.
Woordschaamte Een oude vriend kreeg deze week een bericht van zijn bank met de volgende tekst: “Je hebt onlangs de schuld-marktwaardeverhouding voor jouw hypotheek aangepast. Dit is de verhouding van de hoogte van de hypotheekschuld ten opzichte van de marktwaarde van de woning. Aan de hand hiervan is je hypotheekrente gedaald.” De bank tutoyeert er lustig op los. Is dat erg? Nee, maar het heeft dan weer wel een hoog Ikea-gehalte. En dat klopt ook want bij de bank moet je steeds meer zelf doen.
Terug naar de schuld-marktwaardeverhouding. Toen hij het bericht las schrok hij, mijn vriend. Hij dacht meteen wat is er nu weer gebeurd, heb ik als jong bejaarde op de verkeerde knoppen gedrukt? Gelukkig kon ik hem geruststellen. Zijn bank wilde hem slechts vertellen dat hij door een gedeeltelijke aflossing van zijn hypotheekschuld minder rente hoeft te betalen. Maar ja, dat klinkt zo gewoontjes. Dus noemen ze het een aanpassing in de schuld-marktwaardeverhouding. U begrijpt het al, mijn woord van het jaar 2019 is ‘woordschaamte’.
Je hebt onlangs de schuld-marktwaardeverhouding voor jouw hypotheek aangepast. Aan de hand hiervan is je hypotheekrente gedaald. De verandering in de schuld-marktwaardeverhouding van de hypotheekschuld is het simpele gevolg van een aflossing. Zeg dan gewoon: ‘door uw aflossing betaalt u minder hypotheekrente’.
Moraal De moraal van dit verhaal: schrijf of zeg wat je bedoelt. De verandering in de schuld-marktwaardeverhouding van de hypotheekschuld is het simpele gevolg van een aflossing. Zeg dan gewoon: ‘door uw aflossing betaalt u minder hypotheekrente’. En verzekeringsmaatschappijen, overheden en alle andere die het aangaat, dat geldt ook voor jullie.
In de opmaat naar zijn 75e verjaardag schreef ik vijf dagen lang elke dag voor Twitter en Instagram een dagdicht als een Ode aan Jules Deelder. En nu…
20 november 2019 Als dichter is hij magnifiek, Met zijn typische poëzie, ‘n Medemens in z’n eigen omgeving, En jazzliefhebber zonder bladmuziek.
21 november 2019 Als een schicht in de nacht, Is hij al decennia burgemeester, Afgekleed in ’t nachtelijk zwart, Duikt hij op waar je hem niet verwacht.
22 november 2019 Dat we vergaan, Is toch de zin van ’t leven, Daarin zijn wij allen lotgenoten, Maar zelf wacht hij toch nog even…
23 november 2019 Onze dichterlijke spraakwaterval, Met tering en tyfus grof in de mond, Spuwt hij met extra speed zijn gal, Als een poëtische jonge hond.
24 november 2019 ‘n Artistieke muzikale en poëtische leeuw, Met Sparta, hardgin, coke, wiet en speed, Zijn dichtregels overal in de Rotterdam, Proficiat, vandaag driekwart van een eeuw!
En dan slaat het nieuws in als eenbom…
19 december 2019 En nu… nu is hij dood, Begonnen aan z’n laatste trip, In Rotterdam blijft hij groot, Aan de horizon immer ’n stip.
Vorige maand was het twee jaar geleden dat een familielid overleed. De uitvaartverzorger deed uit mijn naam aangifte van overlijden. Op zich een normale gang van zaken. Maar in dit geval ging het anders. In de akte van overlijden stond mijn naam. Dat heb ik geweten. In de media is er destijds het nodige over gezegd en geschreven.
door Fred Marree
De gemeente heeft de fout gecorrigeerd door de akte van overlijden te corrigeren of een nieuwe akte op te maken, wat ze precies gedaan hebben weet ik niet eens. Verder ben ik voorzien van een stapeltje verklaringen dat ik nog leef (attestatie de vita). Ook heeft de gemeente mijn aanvraag voor een nieuw paspoort, ja dat moest ook, in behandeling genomen en thuis laten bezorgen. Maar ik moest voor de aanvraag wel naar de andere kant van de stad.
Bij de RDW heeft de gemeente nog net op de valreep mijn rijbewijs van de vernietiging kunnen redden. Dat scheelde weer administratieve rompslomp zoals bij mijn paspoort.
“Meneer, sorry, u bent overleden”, Ik heb ’t echt zelf zo gehoord, Vandaag precies een jaar geleden, Voltrok zich ’n administratieve ‘moord’. #dagdicht, 18 oktober 2018
Pijplijn Enkele dagen na die kapitale fout bleek mijn overlijden al diep in de pijplijn te zitten en daar kom je bij al die instanties er niet zo gauw meer uit. Brieven van allerlei instanties kwamen digitaal en analoog binnen.
Maar goed. Nadat mijn pensioen weer was hersteld moest er meer geregeld worden. Denk onder meer aan de lokale belastingen en de zorgverzekering. Maar ook de RIVM heb ik aangeschreven in verband met het periodieke bevolkingsonderzoek naar darmkanker. De zorgverzekeraar had de meeste moeite met mijn overlijden en wederopstanding. Toen dat uiteindelijk weer in orde was gemaakt, kwam het Centraal Administratie Kantoor (CAK) ook nog even uit de pijplijn. Onder bedreiging van een flinke boete werd ik gemaand snel een zorgverzekering af te sluiten. Mijn hemel, kon ik weer beginnen. Maar toen dacht ik, bekijk het maar. Ik was immers weer verzekerd. Nooit meer wat het CAK gehoord.
Mijn overheid Uiteindelijk bleef de akte van mijn overlijden nog lang staan in ‘Mijn overheid’. Dat duurde meer dan anderhalf jaar. In het begin keek ik nog regelmatig hoe de zaak er voorstond. Maar na verloop van tijd geloof je het wel. Totdat ik bij toeval weer eens in ‘Mijn overheid’ keek. En ja hoor, ook daar is mijn wederopstanding doorgedrongen. Eindelijk.
Streep eronder De ernstige fout van de ambtenaar van de burgerlijke stand heeft zowel bij mijn lief als bij mij heel wat ergernis en stress teweeggebracht, maar nu kunnen we er gelukkig een streep onder zetten!
Het hield ons twee jaar in de greep, Eerst stevig, later minder vast, Maar nu zetten we ’n dikke streep, Hopelijk zonder een lijk in de kast. #dagdicht, 26 november 2019
augustus 2020 Onlangs bleek dat de fout toch nog in MijnOverheid zwerft. In het Algemeen Dagblad van zaterdag 15 augustus 2020 staat het verhaal over de persoonsverwisseling uit 2017. Eerder dit jaar was het een onderwerp in EditieNL op RTL televisie en bij Veronica Inside (radio). Zie hieronder voor de links.
september 2020 Naar aanleiding van het artikel in het Algemeen Dagblad (zie hiervoor) zijn op 2 september 2020 Kamervragen gesteld aan de Staatssecretaris van Binnenlandse Zaken.
De Donorwet is dagelijks in het nieuws. Het is nu aan de Eerste Kamer om over het ‘Initiatiefwetsvoorstel actief donorregistratiesysteem’ te beslissen. Dit Initiatiefwetsvoorstel ligt gevoelig. Dat komt omdat de nieuwe wet er vanuit gaat dat mensen geen bezwaar hebben tegen orgaandonatie als zij na herhaaldelijke verzoeken niets van zich laten horen. Tegenstanders van de wet willen niet dat zonder een ‘Ja’ organen worden gebruikt voor transplantatie.
door Fred Marree
De beslissing ‘Ja of Nee orgaandonatie’ wordt in de praktijk vaak vooruitgeschoven totdat het te laat is en de nabestaanden er mee geconfronteerd worden. Dit kan je hen niet aandoen, ook als de Donorwet wordt aangenomen. Laat niemand in ‘t ongewisse, beslis zélf over je organen en help je nabestaanden door te registreren wat je zelf wilt. Je kunt je beslissing altijd wijzigen. Maar zadel de achterblijvers er niet mee op.
Wil je wél na je overlijden je organen doneren, zeg dan ‘Ja’.
Hoewel ik al 10-tallen jaren een donorcodicil bij mij draag kan ik mij best voorstellen dat anderen dat niet willen. Zeg dan ‘Nee’. Geeft niets. Wil je wél na je overlijden je organen doneren, zeg dan ‘Ja’. Mocht het ooit zover komen, dan help je daarmee vaak ook nog eens meerdere zieke mensen. Die mensen geef je met jouw organen weer een toekomst. Dat lijkt mij echt fantastisch.
Maar hoe je ook over orgaandonatie denkt, registreer wat jij wilt en zeg dat ook tegen je familie en vrienden. Als er ooit een moment komt dat een arts aan hen de vraag over orgaandonatie komt stellen, heb je in ieder geval door de registratie duidelijk gemaakt wat jij wilt. De achterblijvers zullen je dankbaar zijn, want dat maakt het voor hen een stuk makkelijker in een toch al moeilijk tijd rond een overlijden.
Dagelijks maak ik een dagdicht voor Twitter en Instagram. Vorige maand maakte ik een korte reeks dagdichten met Rotterdam in de hoofdrol. Deze ‘Rotterdamse’ dagdichten trokken veel aandacht. Het leek mij daarom leuk om deze korte serie van acht dagdichten nog eens op een rij te zetten.
Rotterdam in dagdichten
Rotterdam, daar ben ik geboren,
De stad waar ik ben opgegroeid.
Rotterdam, klinkt als muziek in m’n oren,
De stad die nooit is uitgebloeid.
Rotterdam, met opgerolde mouwen,
De stad aan die kronkelende rivier.
Rotterdam, met die hoge gebouwen,
De stad van het Scheepvaartkwartier.
Rotterdam, met z’n Taman Indah,
De stad van de werkpaarden.
Rotterdam, met de bekendste gorilla,
De stad met de mooiste Diergaarde.
Rotterdam, sterker door strijd,
De stad die zijn vleugels uitslaat.
Rotterdam, met veel diversiteit,
De stad die ademt, echt bestaat.
Rotterdam, blinkt in bouwen uit,
De stad van moderne architectuur.
Rotterdam, van Noord én Zuid,
De stad als een rad van avontuur.
Rotterdam, een ruwe diamant,
Stad van haven en industrie,
Rotterdam, met z’n Noordereiland,
Stad van onverholen synergie.
Rotterdam, met de Zwaan en De Hef,
Stad van kranen en van bokken.
Rotterdam, van ondernemers met lef,
Stad waar de landverhuizers vertrokken.
Rotterdam, hot in reislectuur,
Stad van niet lullen maar poetsen.
Rotterdam, van kunst en cultuur,
De stad van het onverhoedse.
Dagdichten, een selectie…’, deel 2
Sinds eind november 2016 twitter ik bijna dagelijks een dagdicht. ‘Dagdichten, een selectie… (deel 2)’ is een bloemlezing van de getwitterde dagdichten in het eerste kwartaal van 2017. Fred Marree.
Nieuwjaar Geen nieuws dit jaar,
‘Alles blijft bij het oude’,
Zei ik tegen haar,
‘Ik blijf van je houden.’
Zondag Zondag: rustdag, donderpreek,
Voetbal, Koffie met gebak,
Studio Sport en ‘Keek op de week’,
Iedereen in z’n zondagse pak.
Knoopsgaten
Al die scheurtjes in m’n jas,
Geef ik ruiterlijk toe,
Komen goed van pas,
Als ik de knopen er doorheen doe.
5x de Maastunnel Onze Tunnel in de Kunsthal, Wat is het geval? Maastunnel 75 jaar en gaat op de schop, Rotterdam knapt hem helemaal op!
“Onder de tunnel door”, ’t Boek van Henk van der Maas, Gaat over onze Maastunnel hoor, Zeg ik trots, als ik erdoorheen raas.
Witte tegels blijven geel, Ook weer een geel wegdek, Zo wordt Onze tunnel heel, Veilig en helemaal te gek!
Langzaam rollen m’n fietsbanden, Op die steile roltrap, ’t Zweet staat in mijn handen, Wat een opluchting als ik er weer afstap.
De bouw was heel innovatief, Met afgezonken tunneldelen, Ligt Onze tunnel nog even vief, Al 75 jaar de show te stelen.
Nachtvorst
Het werd verwacht,
Een koude nacht,
Met rijp op de bomen,
Laat de zomer nu maar komen.
POTUS
Afscheid van Obama,
Trump runt nu de tent,
Velen vinden ’t een drama,
Die nieuwe president.
Blinde mol
Terwijl deze winterse dag begon,
Lag ik nog warm onder de wol,
Geen idee van vorst en felle zon,
Ontwaakte ik als een blinde mol.
Idee Een top idee, Bleek ’n vage gedachte, Dat valt dan niet mee, Als je op een inval zit te wachten.
In gedachte verzonken, Was een idee aan ’t lonken, Maar ‘k had niets in de gaten, En werd toen met rust gelaten.
Fake news
Het is liegen,
Of een feit,
’t Klopt of ’t is bedriegen,
Niks alternatieve waarheid.
Minister valt
Bas had flink gekraaid,
Ard stond voor het blok,
Stef was al warm gedraaid,
Het is nu klaar met ’t gejok!
Trotse opa
Finn in het Van Maanenbad,
Met en zonder kleren aan,
Na afloop zag ik ‘m kletsnat,
Maar trots met z’n diploma staan.
Beatrix
De jarige is van hoge adel,
En was zelfs koningin,
Haar zoon zit nu in ’t zadel,
Van onze voormalige vorstin.
Februari
Februari telt vier weken,
Het duurt dus 28 dagen,
Eer deze maand is verstreken,
Waarom maar 28, wilde ik altijd al vragen.
Zesde kleinkind
Lio, een nieuw leven, Trots en teder kijk je hem aan, Je wilt hem al je liefde geven, In je oog welt een traan.
’t Was een bijzondere week, Niet vanwege al die dagen, Maar hoe baby Lio keek, Alsof hij al wat aan opa wilde vragen.
Familie Kinderen en kleinkinderen, Soms zorgen, vooral geluk, Niets kan ons verhinderen, Van hen te genieten, stuk voor stuk
We hebben dit nooit voorzien, Toen we samen ooit begonnen, Nu al een familie van veertien, Echt waar, ’t is niet verzonnen.
Veinzen
‘k Zit vaak te peinzen,
Als ze tegen mij praat,
’t Is een vaardigheid te veinzen,
Dat je het ook verstaat.
Nieuwe Maas
De rivier meandert,
Dwars door mijn stad,
En zo verandert,
Er steeds weer wat
De Hef Het Val en De Hef, Komen weer samen, De stad met lef, Kan dat beamen.
Na 26 maanden wegwezen, Komt hij weer naar huis, Morgen wordt hij ingehesen, Dan is ’t Val écht weer thuis.
Vandaag gaat het gebeuren, ‘Het Val’ komt weer terug, In de originele kleuren, Is ‘De Hef’ weer een complete brug.
Op de bok
Als hulpje van de melkboer,
Reed ik met paard en wagen,
Later was er ander vervoer,
Nu zijn ’t beelden die vervagen.
Vijgenblad
Als ’n dief in de nacht,
Sloop hij naakt over ’t boevenpad,
Nietsontziend op jacht,
Naar een passend vijgenblad.
Dauw
Op ’t takje ’n schitterende drop,
Waterige ochtenddauw,
Prachtig en helemaal voor nop,
Voor iedereen maar vooral voor jou.
Dick Bruna
Hij was lijnkunstenaar,
Met een simpel lijntje,
Van deze tekenaar,
Ontstond ons aller Nijntje.
Kloon
Weer vreemd gedroomd vannacht,
Over een raar en gek persoon,
Heel de dag over nagedacht,
Bleek die rare gek m’n eigen kloon…
Onstuimig weer
Vandaag onstuimig weer,
Met de lente in de bomen,
Spookt ‘t, de storm gaat te keer,
Van de zomer kan ik slecht dromen.
Asjemenou
‘Kom binnen’, zei de gastvrouw,
‘Ik heb al opgediend’,
De late gast dacht: ‘Asjemenou’,
Toe hij opkeek naar d’r boezemvriend.
Speculeren De regels van ’t beursspel,
Had hij vlot in de smiezen,
Toch zat hij flink in de knel,
Met al die koersverliezen.
Paperclip
Hij zat in ’n flinke papieren dip,
Z’n notities vlógen rond,
Toen was er opeens ’n paperclip,
Die hen gelukkig weer verbond.
Halverwege
Als ik in de loop van ’t jaar,
Vandaag over 26 weken,
voor de 65e keer verjaar,
Is ’t leven nog steeds een vraagteken.
Noot
De noot lag op mijn lippen,
Daarna op ’t puntje van mijn tong,
Heen en weer te wippen,
Zo was ’t net alsof ik zong.
Verkiezingen Politici in deze tijd, Nemen elkaar graag de maat, Dit is echt een feit, Al weet niemand waar ’t om gaat.
Steeds weer ’n peiling, van de dagelijkse waan, ’t Is meer ’n ordinaire veiling, Waar de ‘stemmen’ naar toe gaan.
Vandaag is de dag, Van het stembureau, Als je stemmen mag, Doe het sowieso!
Graag doe ik verslag, Van de kiezersmacht, Die door hun stemgedrag, Hém niet de overwinning bracht!
De krant
‘k Had ‘m net nog in mijn hand,
En las hem met veel plezier,
M’n eigen dagelijkse krant,
Maar nu ligt-ie bij ’t oud papier.
Regen Stad en land,
Rijkelijk besproeid,
De regenstand,
Langzaam weggevloeid.
Weekend
Een beetje dagdromen,
In mijn luie stoel,
Laat het weekend maar komen,
Dan laat ik de boel de boel.
Opa ‘Ech nie’, riep de hummel, Opa kreeg een rooie kop, En dacht even: ‘Wat een lummel’, Toen ruimde hij ’t zelf maar op. ’t Kleinkind vraagt, ‘Waarom ben je toch zo krom?’, ‘Omdat ik altijd heb gejaagd’, antwoordt opa, ‘Opa, doe toch niet zo dom!’
Weermeneer
Al toe aan zomerweer,
Verlang ik naar ’t voorjaar,
Hang aan de lippen van de weermeneer,
En voor de zon zit ik al klaar.
Brug Een cruciale verbinding,
Zowel heen als terug,
Telkens als ik er overging,
Dacht ik: ‘Handig zo’n brug’
Aftreden, nog niet opstappen
De voorzitter treedt nu toch af,
Maar in ’t najaar stapt-ie pas op,
Ik stond werkelijk paf,
Kost ’t hem nou wel of niet de kop?
Lente, ’n slecht begin
Eindelijk is de winter voorbij,
Zo gaat het elke keer,
Dan komt er ’n nieuw jaargetij,
Maar wie zegt dat tegen ‘weer’?
Luchtgitaar
Wat zou ik graag musiceren,
Elke dag van ’t jaar,
Maar ‘k zou ’t ritme onteren,
Dus blijft het bij de luchtgitaar.
Mouw
De vlezige armen gingen,
Eén voor één in een mouw,
Daarbinnen werd het dringen,
Die dingen bleken veel te nauw.
Zomertijd
Vadertje Tijd doceert,
Dat, niet geheel onverwacht,
De zomertijd arriveert,
En ’t is al komende nacht.
Vanuit de lucht
Vanuit het vliegmachien,
In ’t gouden avondlicht,
Krijgen we Mallorca te zien,
Met Palma volop in zicht.
Maar liefst 40 dichters vullen zondag 3 september 2017 tussen 13.00 en 14.30 uur de voetgangersbuis van de Maastunnel. Eén kilometer poëzie tijdens de unieke manifestatie “DICHTER ONDER WATER”.
Om 15.00 uur krijgt Stadsdichter van Rotterdam 2017, Derek Otte, de gelijknamige dichtbundel uitgereikt die hij samen met initiatiefnemer Joop van der Hor later aan de Rotterdamse burgemeester Aboutaleb zal overhandigen.
Burgemeester Ahmed Aboutaleb van Rotterdam staat met zijn gedicht ‘Groeten uit Rotterdam’ in de speciaal in het kader van ’75 jaar Maastunnel’ samengestelde dichtbundel. Hij is in goed gezelschap, want ook ambtgenoot Mirjam Salet van Nissewaard, zanger Lee Towers, Manuel Kneepkens, Jana Beranová, Hans Wap, Jan Oudenaarden, Edwin de Voigt, Rommert Boonstra, Mark Boninsegna en Sander Grip (GERS! Magazine) zijn maar enkele van de vele bekende Rotterdamse dichters die werk hebben aangeleverd.
Maar “Dichter onder Water” grossiert niet alleen in bekende namen. Buitengewoon gewone bijzondere Rotterdammers als Rieneke Minderman-Grobben, Robert Tau, Dick Gebuys, Annie Ras, Joop v/d Bos en Fred Marree doen mee!
Uit Nissewaard haken Jan Bontje, Ferr Fikkers en architect Han de Kluiver aan.
Elk gedicht is voorzien van een prachtige foto van o.a. Martin Kers, Sjors Ribeiro Edison, Marieke Odekeren (GERS! Magazine) en Sandy Struijs.
Locatie: Charloisse Hoofd, ingang voet-fietsers (Maas)tunnel. Het Van Es-event wordt aangeboden door het Maastunnelprojectteam en de gemeente Rotterdam en vindt plaats tijdens de Wereldhavendagen.
“De bundel ‘Dichter onder Water’ draag ik op aan alle overleden dichters van de Stad die zich door de dood de mond niet laten snoeren! (Joop van der Hor)”
Sinds eind november 2016 twitter ik bijna dagelijks een dagdicht. ‘Dagdichten, een selectie..’ is een bloemlezing van de getwitterde dagdichten. Deel 1 gaat om dagdichten uit 2016. Fred Marree.
Mijnmoeder (28 november)
Vandaag zou zij jarig zijn,
In 1983 was het de laatste keer,
Vandaag zou zijn 103 geworden zijn,
Moeder vierde het slechts 70 keer.
∼∼∼∼
De Bril
De opticien zal je fluks beglazen,
Als je oog ’n beetje correctie wil,
Met twee veren en twee glazen,
Simpel gezegd: een bril.
∼∼∼∼
Wereldaidsdag
’t Virus gniffelde schijnheilig:
‘Ja, ik ben er n
De antwoorden van staatssecretaris Raymond Knops zijn zo technisch van aard dat ik nu toch van plan ben om eens een boekje open te doen. Niet als een aanklacht, want fouten maken we allemaal, maar om te wijzen wat de gevolgen zijn voor burgers of klanten door het handelen van de overheid of andere instanties. Dus ook bij een foutieve handeling zoals mij is overkomen.
bron: 
Grasveld bij het Ventilatiegebouw van de Maastunnel aan het Charloisse Hoofd.
Dat pontje over de Maas heeft kop noch kont,
’t Fiets- en loopbuissie worden opgeknapt,
Hoewel ik al 10-tallen jaren een donorcodicil bij mij draag kan ik mij best voorstellen dat anderen dat niet willen. Zeg dan ‘Nee’. Geeft niets. Wil je wél na je overlijden je organen doneren, zeg dan ‘Ja’. Mocht het ooit zover komen, dan help je daarmee vaak ook nog eens meerdere zieke mensen. Die mensen geef je met jouw organen weer een toekomst. Dat lijkt mij echt fantastisch.
